Kunnen we niet met zijn allen afspreken dat we de jaren zeventig als een mislukking beschouwen en het er verder gewoon niet meer over hebben? Gewoon, zand erover. ‘Equus’ was ook al niet best, Elvis ging dood en Fassbinder schreef ‘Het vuil, de stad en de dood’.
Wat een slaapverwekkende oubollige troep. Laat die Fassbinder ergens in de polder een schaap gaan neuken als hij de stad zo akelig vindt.
En kan die Harry de Wit niet gewoon ergens muzikale vehikeltjes voor soap-sterren gaan schrijven? Ik heb het ontzettend met die man gehad.
Doesburg! Ga wat nuttigs doen! In plaats van deze halfvergane koe weer uit de sloot te halen. Dit was echt helemaal nergens voor nodig.

Het enige lichtpuntje was de humor die altijd in het spel van Herman Bolten zit. Wat een afschuwelijke voorstelling.
Een eerste verschrikking van Tanghe. Hopelijk wordt de rest van de voorstellingen afgelast.
En dat voor een premiere.

Gadverdamme, die doesburg heeft echt helemaal niks, maar dan ook niks zinnigs te melden. En theatermaken kan ie ook al niet. Gewei voor Peter Tuinman

Tekst, decor en spel krijgen allemaal een tomaat, over de hele linie. ‘t Is best om abstract te spelen, maar dan moet je d’r wel gewicht aan hangen. ‘t was vlees nog vis. De tekst kon ik op een gegeven moment niet meer horen. (laatste drie kwartier ook niet meer opgelet, heb misschien wat moois gemist, maar ik zweer ‘t was uit zelfverdediging) Wat een jaren 70 diepzinnigheid, ongelovelijk. In een backpackershostel in Australie zou ik dit na twaalf uur ‘s avonds nog acceptabel vinden, maar niet op een doordeweekse avond bij ‘Het Nationale Toneel’.
Decor hetzelfde verhaal, jaren zeventig pseudo diepzinnigheid.
Gewei alleen voor de kostuums. Die waren interessant.
Gouden tomaat is dik verdient.

Dit vond ik nou weer eens een hele goeie! Ik heb genoten. Zowel van de acteurs als van het verhaal. Bovendien is dit nu integratie, zoals onze heren en dames politici integratie hebben bedoeld. Bij navraag bleek er nog geen enkele politicus te zijn komen kijken. Hierbij een oproep om dat vooral WEL te gaan doen. Ik ga nu een mailtje sturen (met de speellijst) aan de politieke partijen. Eens kijken of ze echt wel zo geinteresseerd zijn…maar nog even aan de actuers: KLASSE!! Graag weer zo eentje!

Jaja, dus dit is dan dat toneelstuk waar ik al mijn hele bewuste leven over hoor. Waarom nu? Waar gaat het over? Je vraagt het je af. Nu, omdat het toen niet kon, lijkt het enige antwoord. Gewei voor de regie, Johan je kan rustig verder gaan met je leven; Es ist volbracht. Het decor was van af waar ik zat (achterin zaal) mooi, maar wel wat saai. Gewei voor Peter Tuinman, die enorm goed op hakken liep rond te tutten. Tomaat dan weer voor Marie-Louise Stheins, die ik wel goed maar erg voorspelbaar vond. Het geheel ziet er af en toe wat te R. Wilsoniaans uit, wat te belangrijk en dan vliegt het over me heen. Maar het stuk was helder en de relaties tussen alle personages duidelijk. De dwerg was inderdaad een dwerg, maar meer dan een curiositeit werd het niet. Vooral omdat hij als enige versterkt was, bleef hij er erg buitenstaan. Maar voornamelijk blif je denken, wat moet dit vroeger een goed stuk geweest zijn.

Eerst een blikje tomaten voor mezelf: ik begrijp de kritiek van mede-moosers en de terughoudendheid van het publiek in de Amsterdamse Stadsschouwburg gisteravond, niet. Fassbinder kan ik het niet vragen, maar mij dunkt dat alles in orde was. De niet zo vrolijke wereldbeschouwing en de tekst van de schrijver, zijn gegeven. Maar het NT zorgt voor de rest. Een mooi en functioneel decor, sfeerondersteunende en fraaie belichting, een fantastische hoofdrolspeelster temidden van dertien sterke collega’s, passende en stijlvolle bewegingen en een overtuigende stylering. Wat wil je nog meer? Nou ja, de talenten van Orlanbo Mac-Bean zullen vermoedelijk elders beter tot hun recht komen.

mooie voorstelling, vreemd, maar erg Lars Noren, erg veel scandinavisch leed, maar soms zo broos, zo’n prachtige vader gespeeld door Herman Bolten, lang niet de beste regie van dirk tanghe maar erg de moeite waard

Een voorstelling die vooral het eerste uur steekt in onevenwichtigheid, mislukte grappen en een decor dat wel mooi is, maar niks met de voorstelling te maken. Bovendien trekken Fred Goessens en het meisje dat Shylocks’ dochter speelt de voorstelling telkens keihard onderuit met waanzinnig slecht spel. Gelukkig stonden er ook nog andere mensen op ‘t podium die wel hun best deden en de avond redden. Hajo Bruins en Jorre Vandenbussche zijn ubercool, Leon Voorberg blijft ‘t best bewaarde geheim van TGA, Wim Willaert kan zowel perfect tragisch als komisch spelen, Adelheid Roosen is uitermate geil en Titus Muizelaar is en blijft de schouwburg-acteur bij uitstek. Zij redden het stuk en dat is heel wat geweien waard wegens het ontbreken van visie, een ongeinspireerde regie en een goede vormgeving.

Ik heb genoten. Van de acteurs (Anneke Blok, Sylvia Poorta, Jack Wouterse e.v.a.) van het decor (en de geur van nat hout die het verspreidde), van het feit dat ik weer eens echt werd opgezogen in een stuk, van de humor en de tragiek. Ja, soms was het misschien allemaal een beetje luid, veel en overdreven. Maar dat hoort toch bij een tragedie? Alleen ‘de nar’ hadden ze wat mij betreft wel weg kunnen laten: wat was die irritant.