Dit is duidelijk het werk van Dirk Tanghe (of moet ik de hele paardenkathedraal zeggen).
Enorm decor, vreselijk lelijk licht maar dat maakt het mooi spookachtig en een geweldig onweer.
Ik heb veel respect voor de acteurs, dat ze deze voorstelling zo langzaam kunnen spelen. Het is in het begin lastig, maar je went er aan. Mooi om te zien hoe de personages in ‘spoken’ veranderen naarmate er meer van de waarheid naar boven komt.
De opvoering is echt perfect, maar het stuk van Ibsen zelf is uit de tijd. Daarom een tomaat, omdat het thema van spoken niet meer interessant is in deze tijd, waarin iedereen alles weet of kan weten van iedereen.

Nee, revolutionair toneel is niet. En vreselijk relevant lijken me de worstelingen van de bouwmeester anno 2004 evenmin. Maar dat werd, wat mij betreft, ruimschoots gecompenseerd. Want de regie is stevig en doeltreffend met stoffer en blik in de weer geweest. Met als voornaamste resultaat een fraai ogend toneelbeeld met daarin de brutale ongeremde muze Hilde (Carola Arons), de met deftige ironie lijdende mevr. Solness (Joke Tjalsma) en, vanzelfsprekend, de over lijken gaande én tobbende charmeur, Bouwmeester Solness (Bert Luppes).

De Drie Naakte Mannen hebben drie (naakte?) vrouwen erbij gevonden. Ze doen een erg geinige straattheateract over drie Russische detectives die het opnemen tegen drie Charlies Angels-achtige stoere, maar slechte vrouwen. Veel achtervolgingen rondom het wagentjes van de mannen, leuke muzikjes, mooie kostuums.

Heel leuk. Absurdistische slap-stick acrobatiek van twee Franse heren: vier geweien. Tomaat voor het slechte zicht.

Het zat niet mee dit jaar. We kwamen bij het Monsterverbond terecht, omdat al het andere wat niet tijdens NL-Dtsl was al uitverkocht was. En alweer zaten we per ongeluk bij een amateurtoneelvereniging (zie Pass the Butler). Dit was wel heel erg goed bedoeld. Maar deze groep had gewoon echt helemaal niks te vertellen. Een oersaai ‘en toen en toen en toen’ toneelstuk is het gevolg.

Deze voorstelling speelde eerder op braakliggende grond in Almere. Nu in de ‘polder’ van Terschelling. Heel leuk om dit op Oerol neer te zetten. Het is echt even wat anders. Supermooi decor, heel veel heel energieke jonge acteurs en dansers. Zeer warrig verhaal, maar daar gaat het hier ook duidelijk niet om. Gewoon heel leuk.

Heel heel heel slecht! Zijn dit professionele acteurs? Of is het onderdeel van het camp-principe om de lokale toneelvereniging deze klucht te laten spelen. Het erge is dat het publiek in een deuk ligt! Waar ga je heen? Even een nieuw inlegkruisje indoen! Hahahahahahah Aargh! O ja en het duurt ook nog eens veel en veel te lang.

Leuk stuk over Willem Barentsz. Goed geschreven, leuk gespeeld, grappig decor met ijsberen. Humor alleen soms wat flauw.

eindeloos onweerstaanbaar mooi, tot het bittere eind

In één woord: FANTASTIS!!!