Een bijzondere en grappige jeugdvoorstelling over twee broertjes die moeder en - vaderziel alleen in een rommelhuis zitten. Zo’n huis waarin brinta met cola wordt gegeten, waar met knuppels op tenen wordt geslagen en de centrifuge dient als puntenslijper.. Een verhaal waarin de ene broer humeurig is en de andere een lieve dommerik. Deze jongens demonstreren volwassen gedrag en dat is wat Huisvuil zo leuk maakt. Ze weten niet precies hoe je je als kind moet gedragen, zo zonder ouders. (Vooral de scene waarin grote broer Gustaaf kleine broer Boris, voorleest terwijl hij het boek op zijn kop houdt is erg geestig.) Ook een gewei voor de liedjes, de snelheid en het ontroerende eind.

Secretaresse en baas zijn verwikkeld in een hilarische en zeer bizarre sado-masochistische machtstrijd. Dat is erg leuk en soms behoorlijk genant.
1 gewei voor het geweldige dansje van acteur Steve Hooi, 1 gewei voor het prachtige decor en 2 geweien voor de acteurs Victorine Plante en Steve Hooi. Dit smaakt naar meer!

Het verkeerde stuk. Ik zie een aantal (onervaren? te weinig-geregisseerde) jonge acteurs die koste die een enorme hoeveelheid ongerichte energie de zaal inslingeren. Met als resultaat: het is héél gezellig bij de 3 zusters thuis. Geen enkele reden om naar Moskou te willen. En da’s jammer, want daar draait het nu juist om. Fris en energiek gespeeld, en je ziet er heus aan af dat het goede en opgeleide acteurs zijn, maar moet je Tjechov wel fris en energiek spelen? Ik had liever een komedie van Moliere of Shakespeare met deze club gezien, als er dan toch een klassieke komedie gemaakt moet worden.

Een gewei voor deze marketingspoof. Kunnen de andere kleine zaal-theatermakers alhier nog wat van leren. Beetje doorzichtig alleen. Laat me raden, de doelgroep: groepen vriendinnen die voor, in en na de overgang zitten? Die op zoek zijn naar een avond herkenning en lekker lachen? Sja… Maar zitten die wel op moose? Vandaar toch ook de tomaat, want zo doordacht is het nu ook weer niet. Ach, misschien is het wél echt, en is elke 65-jarige vrouw na hun avondje uit in Hellevoetssluis massaal op Moose gaan schrijven. In dat geval is het gewei dubbel en dwarsa verdiend, want wie weet lezen ze ook een andere mini-recensie en gaan ze nog eens naar het theater ipv altijd maar weer dat leuke avondje cabaret.
Knap gedaan hoor…

Met weinig middelen (kleine zaal ,klein toneel)een fantastische voorstelling gegeven! Zeer herkenbaar en op een leuke manier is het probleem onder de aandacht gebracht.Samen met vriendin erg genoten. Het was lang geleden dat we bij een toneelvoorstelling zo gelachen hebben.

We waren met 8 vrouwen in hellevoetsluis Theater twee hondjes ,het was een geweldige show we lagen allenmaal in een deuk,zeker voor herhaling vatbaar .
S.K Hellevoetsluis

Geweldig zo herkenbaar en je kunt er beter over lachen.Met 8 dames geweest en pijn in onze kaken en buik.Bedankt voor de heerlijke en fantastische voorstelling, en Jules mijn schouder zit een beetje vast.
Wilma Hess-Ista Hellevoetsluis

hallo, we waren met 8 dames en hebben een heerlijke avond gehad ontzettend gelachen.
in ��n woord fantasties.

Zit nog steeds na te genieten van de voorstelling.
Heb deze gisteravond in Hellevoetsluis bezocht met net niet,er tegenaan en er middeninmeiden.
Genoten van het stuk dat zoals een oudere heer achterons zei: zo herkenbaar voor velen is. Complimenten voor de hele bezetting, die zoals wij ook opmerkten, regelmatig in de lach schoten.We hebben een retegezellige avond gehad.

In Theater De Twee Hondjes in Hellevoetsluis met drie vriendinnen, allen bijna 50, genoten van deze voorstelling. Voor een ieder van ons heel herkenbaar. Vooral: eerst kijken, dan zeiken, houden we erin.
Iedereen bedankt voor een avondje lachen. Een aanrader!