Op de vlieghaven van Kuala Lumpur(?) komen vijf mensen in de Business Lounge vast te zitten. Door onbekende oorzaak is wereldwijd het vliegverkeer lamgelegd.

Die vijf geven in bijna twee uur een schouw van de wereld van modern kapitalisme, globalisering en ITC. Ze leveren vooral het bewijs dat “capitalism is the absurd belief that the worst of men, for the worst of reasons, will somehow work for the benefit for us all” (quote van, naar men zegt, Keynes - die het blijkbaar toen al wist). Een goochelaarswereld, een paradijs voor financiële illusionisten.

Alaska toont het publiek haar serieuze zaken op uitgekiende wijze. Voor de laagste prijs ( gratis namelijk), gesponsored (óók door Moose!), verleidelijk verpakt ( het decor is niet ingewikkeld, maar zit slim in elkaar en oogt mooi) en aan de man gebracht door een strak salesteam met veel gevoel voor humor.

Altijd als ik na afloop blij het theater verlaat, zag ik een goede voorstelling. Precies dat was gisterenavond om half elf in Bellevue mijn gemoedstoestand.

Het lijkt allemaal zo oppervlakkig. De verhaaltjes onder het puin. Of de stupiditeit van de TV-makers. Maar de tekst kruipt onder je huid. Blijft daar broede3n en komt genadeloos weer langs. Het lijkt allemaal vorm, maar als je je daar voor openstelt, volgt de inhoud vanzelf. Nog dagenlang.

Na het succes van “Mind and Matter”komt Dance Works Rotterdam opnieuw met een voorstelling waarin kerkorgel en moderne dans verenigd zijn.
Zat ik toen op het puntje van m’n stoel, genietend van een indrukwekkende, homogene performance, nu was dat niet het geval.
Hoe komt dat? Toen was er alleen de originele orgelmuziek van Bach, nu enkele stukken van dezelfde componist die niet voor orgel zijn geschreven, maar bewerkt daarvoor. Voorts bewerkingen van Milhaud, Mozart en een improvisatie van de organist.
De vorm van deze voorstelling maakte het in “Mind and Matter” al moeilijk om mooie spanningsbogen te maken, maar daar lukte het door één soort muziek te gebruiken en geen verkleedpartijen tussen de verschillende delen te doen.
Nu kreeg je een verbrokkeld programma voorgeschoteld waarin het maar niet wilde lukken met (wat mij betreft althans) de vonk tussen uitvoerenden en publiek. Voeg daarbij de, met name in het begin, afstandelijke, formele choreografie van Ton Simons, en je zat meer naar een kunstje te kijken dan dat je gepakt werd.
Pas na enige tijd leek er meer warmte van de voorstelling uit te gaan. Tijdens het laatste deel, een bewerking van een serenade van Mozart, sloeg de vonk definitief over, vooral omdat toen heel duidelijk was dat alle dansers er heel veel plezier in hadden.

Oké, oké. Het is geen hypermoderne manier van theatermaken die het Thrillertheater kiest. Het is ouderwetsch Vermaak. Maar wel Vermaak met een grote V! Wat wil je ook met zo’n cast? Mijn jeugdhelden Hetty Heyting en Marnix Kappers, de lekker vet spelende Laus Steenbeke, Hans Breetveld (met overslaande stem om hem extra gestoord te doen overkomen) en Han Oldigs als de recencent en tantezegger van Hetty Heyting en Truus te Selle. Wouter ten Pas en Alyt Damstra completeren de cast.

Een komische thriller is niet de juiste term. Een ‘kluchtige thriller’ is beter. Ik las in een andere recensie: ze geven hem ouderwets van Jetje en dat slaat de spijker op z’n kop. Alles is dik aangezet, maar het wordt nooit flauw of vervelend. Dat komt niet door het verhaal (beetje dun), maar door het acteerwerk. Perfecte snelheid, duidelijk spelplezier en goed gecast. De 2,5 uren (exclusief pauze, jawel) dat het stuk duurt vliegen voorbij.

Extra complimenten voor de schattige tantes Heyting en Te Selle. Massamoordenaars zijn ze, maar ze blijven sympathiek tot aan hun moord op het laatste eenzame, oude mannetje dat van de vlierbessenwijn mag nippen. Ik vind Heyting fenomenaal, maar dat vind ik al sinds ik tv kan kijken. Marnix Kappers verdient ook een gewei. Snelle rolwisselingen waarbij vooral zijn Dr. Einstein een prijs verdient voor ‘meest sympathieke Frankenstein ooit’.

Goed, toch nog een kritiekpuntje: Hans Breetveld vond ik wel erg eenzijdig geregisseerd in zijn rol van Enge Broer.

Terug naar de complimentenregen. Decor, kleding, muziek (wauw!) en rekwisieten waren dik en dik in orde.

Een stuk voor een gemeleerd publiek zoals afgelopen vrijdag in Almere aanwezig was. Mijn score: 5 geweien. Een cherry tomaatje voor Hans B., maar die ronden we maar af naar beneden.

Mooie premiere! Lekkere muziek! Jammer dat de regisseur er niet voor heeft gekozen om er meer een verhaaltje in aan te brengen. Daardoor wordt het meer een muzikale happening dan een musical. Maar wel een goede happening, trouwens. Ik heb erg genoten van Jelka van Houten, Oren Schrijver en Jorrit Ruijs. Lekkere lijven, goede dans en kraakheldere stemmen!

Zelden zo’n leuke avond in het theater beleefd. Wat een aanrader als je liefhebber van humor bent!! Ik hoop dat de dames meer van dit soort stukken gaan uitbrengen.

De punten gaan naar de energie van de cast! Ze hebben er zin in en dat zie je! Margreet Boersbroek en Marcel Veenendaal zijn briljant! Opvallend is het gebrek aan zogenaamde all-rounders: Dewi komt bijvoorbeeld alleen naar de voorgrond om te zingen en heeft geen enkele gesproken tekst. (Misschien moeten we daar wel blij om zijn - wie weet.)
Jan Rot maakte virtuoze Nederlandse teksten, die verrassend soepel lopen. Heel af en toen zijn ze wat gekunsteld (Frank Mills had écht soepeler vertaald kunnen worden.)
En vooruit: ook een compliment voor de teksten van Giphart: ietwat studentikoos lollig (ruwe bolster- blanke pik), maar dat misstaat deze twintigers niet.
Een leuk toneelbeeld vervolmaakt het plaatje.

Het haar uit de titel moet het -enkele dames en 1 of 2 heren daargelaten- deze keer hebben van pruiken. En ook de naaktscene bewijst: haar is uit! De fraaie video-opening met ouwe hippie-interviews lijkt een soort zoektocht in te leiden naar de hippie-erfenis anno 2007, maar krijgt helaas geen vervolg.

De tomaten: een voor de regisseur die geen keuzes maakt. In de ‘trip’-sène (grootste deel 2e helft) zou moeten gelden: kill your darlings! Duizend cratieve ideeën om de halucinaties weer te geven, maar helaas ze ook allemaal uitgevoerd. Het publiek haakte een voor een af.

Èn een tomaat voor Jorrit Ruijs. Een mis-casting. De acteur heeft zichtbaar en hoorbaar moeite met zijn rol, zijn zangtalent is veel te matig voor mooie nummers als ‘Where do I go”. Zo erg dat het nummer halverwege door een ander moet worden overgenomen. Helaas kiest Jorrit er voor het gebrek aan zangkunst te compenseren met overacting, wat al met al een tamelijk vlakke Claude Hooper Bukowski oplevert.

Al met al is Hair een overvolle voorstelling met veel lekkere muziek en ongelooflijk veel enthousiasme, en daarom valt er veel te genieten!

Een bijzonder voorstelling over terrorisme, slachtoffers en doorgedraaide medialui. Grappige vondsten in vormgeving gecombineerd met grotesk spel. Alhoewel grotesk… het eerste deel kenmerkt zich juist door haar strakke vorm en verstilling. Het tweede deel is een explosie, terwijl deel 3 juist weer sereen is. Al met al een boeiend schouwspel.

Acht minirecensies zongen uitbundig de lof van “door jou”. Wij behoorden tot de zielepoten die de voorstelling gemist hadden. Maar nu is er een tot eind november doorlopende herneming. Dus togen wij alsnog opgewekt naar de Brakke Grond.

Nou, dat viel behoorlijk tegen.

Natuurlijk, het genre - gevorderde echtelieden die elkaar, gewapend met een verbale variant van scalpel, rapier en hakmes, ontleden, met jeugdig bezoek als katalysator- is bijna net zo uitgebeend als de personages aan het eind van het stuk plegen te zijn. Maar dat sluit niet uit dat zich een nieuw pareltje kan hebben aangediend.

Helaas, wij konden ditmaal geen nieuwe bekorende inzichten, perspectieven, ontwikkelingen, stijl of wat dan ook ontdekken. Eerlijk gezegd is het een tamelijk saai stuk, met een saai decor, niet zo bijster ge�nspireerd spel en een paar leuke oneliners.

Na al dat eerdere gejubel viel dat toch wel een beetje tegen.

Zeer geslaagde afwisselende tragikomedie. De sterke teksten zijn soms erg grappig. Het spel is verrassend goed van deze nieuwe theatergroep uit Den Haag. Een echte aanrader!!