We hebben voor de voorstelling een hele dag in het theater rondgelopen. We hebben zelfs een scene uit Mcbeth mogen spelen op het prachtige podium. Ik was dus erg benieuwd gaan worden naar het echte stuk. Wat een tegenvaller!. Pierre Bokma vond ik slaapverwekken in zijn vlakke monologen en daardoor werd het verhaal niet echt duidelijk.
Sommige dingen waren echt wel mooi. Het decor, de dood van Mcbeth en de waanzin van de vrouwelijke hoofdrolspeelster. Maar ik vond het geen boeiende voorstelling. Dat hadden meer mensen want de zaal zat na de pauze iets minder vol.
Wel leuk dat Pierre na de voorstelling een ere-prijs kreeg van Willem Nijholt. Ik kon deze avond echter niet zien waarom die prijs naar hem ging.

Deze uitvoering van Peter Schaffers “Equus” is bijzonder indrukwekkend. Het verhaal is op zeer knappe manier actueel gehouden. Alle acteurs stonden op scherp en er werd met veel “passie” gespeeld. Deze voorstelling weet echt te raken. De beelden blijven je bij. Een paard zal nooit meer alleen een paard zijn. Let ook op het mooie videodecor! Kortom; veel complimenten en lof voor de Paardenkathedraal, goed voor minstens vijf geweien.

Een hele mooie Ivanov van het Onafhankelijk Toneel. In een originele enscenering zetten de acteurs hun rol vol overtuiging neer. Je gaat meevoelen met de ellende van Ivanov, met de onschuld van Sasja, en de berusting van haar vader. Ivanov is een voorstelling met heel veel gevoel, maar die tegelijkertijd van tijd tot tijd hilarisch heeft en elementen van een klucht lijkt te hebben. Kortom, een mooie avond in de Toneelschuur. Wat voor bijzondere voorstellingen gaat het Onafhankelijk Toneel ons volgens seizoen brengen?????

Ik moest eigenlijk naar deze voorstelling voor school (CKV 1) maar was er zeker ook vrijwillig naartoe gegaan. Ik had dit zeker niet verwacht!! Heel erg leuke voorstelling met ongelooflijk grappige humor en ontzettebnd leuke meezingliedjes!! Dit was een voorstelling voor jong en oud (mijn leraar zat naast me mee te dansen!!)Echt heel erg leuk!!!!

Malou Gorter doet Janis Joplin na (hoe durft ze!), Bart Klever een vunzige showmaster, Ko van den Bosch is een grove entertainer en een lieftallig danseresje draait rondjes in een wanstaltig mislukte parodie op een Parade-voorstelling. Zogenaamde kunstacteurs doen middelmatige artiesten na. Wat een hautaine houding, wat een fout theater. Ola Maffiosie doet leuk: BAH!

Heb me afgevraagd of ik misschien te ver weg zat in Carré tijdens deze leuk bedoelde voorstelling. Misschien was ik daarom zo on-betrokken. Maar het kan ook liggen aan de grote hoeveelheid clichés. Ik heb wel af en toe gelachen, maar ik vond het echt heel erg slecht eigenlijk. Zoveel ontzettend goede acteurs bij elkaar in een voorstelling! Wat een gemiste kans. De liedjes waren leuk en goed gezongen. Misschien dat het daar alleen maar om ging….

Met vrij hoge verwachtingen zakte ik weg in mijn theaterstoeltje voor een avondje Beckett. Dood Paard bakte er er deze keer wat mij betreft erg weinig van. Ik vond hun acteerspel uitermate slordig en te verward waardoor de humor en en de spankracht volledig van deze voorstelling verloren ging. Als dit het ‘nieuwe acteren’ is, ben ik daar niet blij mee. Geef mij dan toch maar het veel aangenamere spel van andere jonge gezelschapen als bv ‘t Barre Land, De Roovers of Stan. Zij spelen ook los uit de pols maar houden de teugels veel strakker in handen. Ja, Dood Paard heeft mij deze keer echt ontgoocheld. Misschien hadden ze gewoon een slechte dag, dat kan ook.

Een voorstelling onder regie van Louis Lemaire gespeeld, gedanst en gemusiceerd door een groep enthousiaste jongeren. Een verhaal over Anansi de spin die via Afrika,Suriname naar Nederland is gekomen. Live muziek met djembe’s en energieke dans worden afgewisseld met intieme momenten met zang en gitaarspel. De geschiedenis van de slavernij mooi gebracht. De jeugd heeft de toekomst!!

Mooie intrigerende monoloog van fantastische Vincent van den Berg (louis d’or?) ontaard na de beste overgang op toneelgebied dit jaar in een hilarische hondenverhaal. Zo moet je dus wodka schenken. Geweien voor ‘t decor, acteurs en dramaturgie en voor Ingejan Ligthart Schenk die volgens mij net zo geniaal een hond speelt als Jacob Derwig.

Fijne leeggemaakte Godot. Mooi benadrukken van de eindeloze cyclus, en een beetje verveling voelen mag van mij wel. Af en toe iets teveel slapstick (Kuno). Ik heb overigens Oscar van Woensel zelden zo geconcentreerd zien acteren…