Bleh. Waarschijnlijk nog niet af, maar toch erg stom. Gaat bijvoorbeeld niet over de Oerknal is een eindeloze opsomming wist je dats en zou misschiens over van alles en nog wat. Zo kom je niets te weten en ga je je al snel vervelen. Deze mannen weten veel en doen allerlei stoere zaken zoals voetballen met robots maar kunnen die passie en de coolheid van wetenschap niet overbrengen. En waarom van die sneue Oerknal sjaaltjes gemaakt als je een MIT-shirt aan hebt?

Om mij heen vonden de dames heren het allemaal heel prachtig, maar ik heb hier dus niet zo veel mee. Mooie actrices doen mooie poëtische tekst, soms zingen ze. Het gaat over moeilijke dingen, het is Mohooi. Van mij moet het allemaal wat meer kloten hebben, het gaat hier over weglopen, vreemdgaan, dronken zijn, vechten en Rovers. Een gewei omdat het mooi was.

Strengheid is geboden. Ja, een hele leuke voorstelling. Ja, een must-see in de Zomerzone, maar toch streng 3 tomaten, omdat ik moet optreden. Geweldige locatie, heel liefdevol en met zeer veel detail aangekleed. Knappe timing, grappige jongens, leuk idee. Maar: niet een heel erg orgineel idee en niet net zoveel aandacht voor de tekst als voor de gevel van het gebouw. Slecht speculaasrijm is geen leuke gimmick, ook leuk speculaasrijm kost veel tijd om te schrijven. Nu de straf voor slecht cabaretterig doen, drie tomaten.

Mooi idee om het sprookje eens te laten gaan over het empty-nest probleem van de verzorgster. Prachtig aankleding, goed spel en leuk ding met de briefjes die ik al eerder had zien hangen in het Laaglandpand. Einde was stom, waren we net heel gezellig en intiem met deze voedster en dan stuurt ze ons ineens weg en mogen we geen dag zeggen.

Maffe sfeer, intressante priegeltjes op servetten, toffe locatie en een voorstelling waar ik niks van snap, Ik zie dat graag. Acteur Joost Vandecasteele (mij totaal onbekend) heeft iets dolkomisch. Soms goed, soms saai. Hoop dat het verder wordt uitgewerkt.

Geinige kippen en een flutverhaaltje met een vermoeden van diepzinnige gedachten. Voorstelling moet het erg hebben van de atmosfeer in een schattig straatje in Sittard, maar het regent en we zitten in een gang bij Het Laagland waar het nogal galmt. Dat doet de voorstelling geen goed, Kasper Kapteijn is slecht te verstaan en Pulletje, de pop van Marlyn schreeuwt te veel. Vieze snotpot blijft op de voorste rij hangen, jammer ik mag dat soort zaken ook graag bekijken.

Mooi en ik werd geroerd. Goeie liedjes en acteur overtuigd als acht-jarige. Angsten en dilemma’s waren heel herkenbaar, daar hoef je geen acht voor te zijn. De gitarist deed ook heel normaal, helmaal niet als of hij “de belangrijke muzikant” was. Toch tomaatjes, want het had een paar eindes te veel, maar dat kan ook wat te maken hebben met de verplaatsing van kelder naar fietsenstalling.

Een verhaal over het wel en wee van 3 achtertuinen… met bijbehorende buurvrouwen, lakens en tuinkabouters. De lijn is simpel: het leven van een van de vrouwen brokkelt beetje bij beetje af terwijl de naburige straatgenoten haar achter haar schutting om tot het mikpunt van spot maken.
De voorstelling lijkt vooral gemaakt voor ‘de massa’. Overal moet een makkelijke lach uit worden gesleept. Het is al erg genoeg dat weeeeer een man een vrouwenrol moet spelen, maar moet dan ook uitgerekend hij op torenhoge hakken en in bikini? De fantastisch mooie vogel die geweldig mooie noten uit de meest uiteenlopende instrumenten kan vogelen, is een ware tovenaar.Deze muziek en de tedere momenten van gekwetste buurvrouw Tonnie maken dan toch nog een hoop goed… En de samenkomst van deze twee in de dramatische sneeuw/eindscene weet dan toch te ontroeren.

Was heel benieuwd na hun hilarische Doorgefokt vorig jaar op de Parade, en dat viel helemaal niet tegen! Veel ingetogener en met trieste momenten, maar ook weer heel veel om te lachen! Carla Mulder en Alex Klaasen zijn met stip de gemeenste en grappigste buurvrouwen ooit. En Raymonde de Kuyper als Tonnie biedt mooi tegenspel en ontroert tot op het bot. Geweldige vondsten, kostuums en spel, met schitterende muziek. Mooie balans tussen humor en tragiek, en dat allemaal samengebald in een krap halfuur. Parade zoals Parade moet zijn: toegankelijk met een lach en een traan. En… het gaat helemaal NIET over sex! Ieder speler een gewei, een gewei voor de muziek, en vooruit ook nog een voor de vormgeving en kostuums. Gaat dat zien, nog in Utrecht en Amsterdam !!

Twee 40-plussers op vakantie op het Griekse eiland Korfoe: zuipen, wijven kijken en keuren en wie weet valt er nog wat te pakken…al is het maar elkaar. Bart Oomen als Rolf is nog wel te pruimen: een gewei voor de Zorba de Griek-zonnebrand-insmeerscène. Maar dan Bill van Dijk als Clemens: 2 tomaten voor zijn humorloze overacting. Alsof hij in het Circustheater stond in plaats van een intieme Paradetent. Hij moet gewoon lekker het Wilhelmus blijven zingen, desnoods af en toe een musical, maar never nooit meer in een Paradevoorstelling!
Tekst van Dolf Ephraïm is ranzig, grof, over de top en eerlijk is eerlijk.. af en toe best grappig. Maar toch een tomaat.