Marcus Azzini heeft met de vierdejaars acteurs van de HKU een zeer bijzondere, plezierige voorstelling neergezet. Het stuk, gebaseerd op Lars von Triers film ‘Idiots’, gaat over ontregeling, maar heeft dat niet alleen als thema. Het ontregelt uiteindelijk zichzelf, het theater en ook nog het publiek. Dit is gevaarlijk terrein, maar de voorstelling maakt zijn pretenties waar.
Het stuk verveelt geen moment. De acteurs zijn energiek, rennen heen en weer tussen ‘zichzelf en de ‘gek in zichzelf’, en zonder enige pathetiek, geven ze zich helemaal bloot.
Het is een verademing een afstudeervoorstelling te zien waarin het níet louter om de acteerprestaties en ‘wie de meeste tekst heeft’ draait. Het draait er zelfs helemaal niet om, want ze laten zich van hun slechtste kant zien. De schoonheid van lelijkheid.
(Al zijn het erg mooie lijven in die kleine witte broekjes.)
Een pareltje in het circus aan beelden en scènes is de ‘wasscène’, waarin Guido de Wijs, die zeer ontroerend door Herman Otten gewassen wordt. Deze scène schuurt rakelings langs ranzigheid, maar ranzig wordt het geen moment, juist heel zuiver en spannend.
Toneelschool Utrecht is de underdog van alle toneelscholen en door dat keihard te bevestigen stijgen ze boven dat stigma uit. Met deze voorstelling nemen ze een risico en dat moet aangemoedigd worden.