grappige voorstelling.
heerlijk om al die bekende nummers van kinderen voor kinderen weer eens te horen. Zit erg grappig in elkaar. Heerlijke, echte festival-voorstelling
Elien van den Hoek doet Laura van Dolron. Maar dan minder goed. Vond het leuker toen Elien van den Hoek gewoon Elien van den Hoek voorstellingen maakte (Pierrot aan de Lantaarn bijvoorbeeld). Maar goed, begrijp ook wel dat je eens iets anders wilt proberen. Maar ik zeg heel conservatief: schoenmaker hou je bij je leest. Leuke kostuums, by the way. Geweitje daarvoor. En voor het proberen. Nu niet meer doen.
Ja, ja, Dries Verhoeven flikt het weer. Zo overweldigend als Uw koninkrijk kome vond ik het niet, maar behoorlijk bijzonder des al niet te min. Gelijk al toen ik mijn hotelkamerdeurtje dicht deed en op bed naar Loveboat-achtige muziek mocht luisteren, kon er wat mij betreft niet veel meer misgaan. Fijn dat er een plek wordt gecreëerd waar je zo vlak voor de vakantie (in mijn geval) even uit elkaar kan vallen. Alleen, maar toch ook niet alleen. En spectaculaire was het ook! Drugs gebruiken is er niks bij (denk ik… gebruik nooit drugs, dus weet eigenlijk niet waar ik het over heb).
de muiziek en de kostuums zijn prachtig
Mooie en soms hilarische voorstelling over een clown die tegen zichzelf in bescherming moet worden genomen. Als het slapstick gehalte zijn hoogtepunt heeft bereikt, volgt er een rare plot-twist. De voorstelling wordt er niet speciaal leuker van maar wel interessanter. Knap gedaan. Extra gewei voor de clown. Ik haat clowns namelijk, maar deze vond ik echt geniaal goed: tragisch, vals, gek en ontroerend tegelijk.
Eigenlijk past zoiets als dit gewoon erg goed op een festival. Hoog tempo, sterke sketches, veel humor. Kan wel zien dat ze een best of gemaakt hebben van 10 jaar, want het niveau was hoog.
Er werd erg mooi bewogen. Op zich was het decor ook nog wel mooi, met een vloer waar met krijt op geschreven werd, en de paspoppen op de achtergrond. Ook de muziek was best sterk.
Maar het heeft me gewoon niet gegrepen of ontroerd. Betrapte mezelf erop dat ik het na tien minuten gewoon wel weer mooi geweest vond.
Het verhaal komt via anecdotes, begeleid met muziek en projecties naar boven. En eigenlijk past dat allemaal erg goed in elkaar. Mooie van de voorstelling is dat het verhaal van Noga, het getekende meisje dat een boodschap probeert te vertellen aan de hoofdpersoon, in het begin nog niet duidelijk als verhaal herkenbaar is. Pas aan het eind komt zo alles samen. Erg sterk.
Van de vele voorstellingen over worstelende twintigers/ dertigers/ mensen in het algemeen is dit wel de parel van de parade. Dit bewegings- en muziektheater ziet er prachtig uit en is tegelijkertijd bijzonder grappig. Zie wat je met een paar stoeptegels allemaal kan doen…
Het beeld van de vier skiers met volledige uitrusting op een totaal verregend parade terrein lokten mij de voorstelling weeralarm in. En zoals hun mooie en grappige parade act beloofd werd het een hilarische voorstelling over een gewaagd onderwerp wat je niet zo snel op de parade verwacht. Zeer actueel zonder een moralistische vingerwijzing (gelukkig, want daar was ik wel even bang voor met dit thema.) De voorstelling laat verschillende standpunten over de klimaatsverandering en de hype hierover op een positief kritische manier zien. De voorstelling zit slim en ritmisch in elkaar. Vooral de act “Wat te doen bij een waterramp” en het slotnummer zijn raak en geslaagd. De acteurs brengen het op overtuigende wijze met goede zang en sterk spel.